بهبود عملکرد روسازی بتن نفوذپذیر با جایگزینی سنگ دانه رسوبی تراورتن

افزایش سطوح نفوذناپذیر در مناطق شهری، منجر به بروز مشکلات زیادی از جمله آبگرفتگی معابر و خیابان‌ها در هنگام وقوع باران شده است که می‌تواند تردد عابران پیاده و خودروها را با مشکل مواجه سازد. از راه‌کارهای مؤثر کاهش حجم رواناب شهری و آبگرفتگی، استفاده از روسازی بتن نفوذپذیر می‌باشد. در تحقیق حاضر، تأثیر جایگزینی افزودنی تروارتن با درصدهای متفاوت، با سنگ‌دانه اصلی بتن نفوذپذیر بر خواص فیزیکی و مکانیکی این نوع بتن مطالعه شده است. ساخت نمونه‌ها و انجام آزمایش‌ها با سه تکرار برای هر نمونه، در آزمایشگاه تکنولوژی بتن دانشگاه سمنان صورت پذیرفته است. تحلیل آماری نتایج آزمایشگاهی به کمک نرم‌افزار SAS 9.4 در سطح اطمینان 95% برای تمامی نمونه‌ها انجام شده است. با توجه به نتایج حاصل به دلیل ساختار متخلخل تراورتن، با افزایش درصد جایگزینی تراورتن با سنگ‌دانه، درصد تخلخل و ضریب نفوذپذیری افزایش می‌یابد. بیشترین درصد تخلخل مربوط به نمونه‌های T-100 و T-75 می‌باشد که به ترتیب برابر 13/29 و 78/28 درصد است. همچنین بیشترین ضریب نفوذپذیری مربوط به نمونه‌های T-75 و T-100 می‌باشد که برابر 96/1 میلی‌متر بر ثانیه است. دیگر نتایج حاکی از آن است که جایگزینی تراورتن با درصدی از سنگ‌دانه در بتن متخلخل، مقاومت فشاری نمونه‌ها را نسبت به نمونه شاهد کاهش می‌دهد. بیشترین و کمترین مقاومت فشاری برابر 03/17 و 22/ 12 مگاپاسکال است که به ترتیب مربوط به نمونه‌های T-25 و T-100 می‌باشد. در حالی که مقاومت فشاری نمونه شاهد برابر 54/18 مگاپاسکال است. براساس نتایج به دست آمده، به دلیل تخلخل و نفوذپذیری زیاد و مقاومت مناسب بتن نفوذپذیر حاوی تراورتن ، این نوع بتن پتانسیل بالایی برای استفاده در روسازی‌ها به‌ویژه در مناطق با ترافیک کم دارا می‌باشد.